รมณีย–, รมณีย์ หมายถึง [รมมะนียะ–, รมมะนี] ว. น่าบันเทิงใจ, น่าสนุก, พึงใจ, งาม. (ป., ส.).
[รมมะนียะ–, รมมะนี] ว. น่าบันเทิงใจ, น่าสนุก, พึงใจ, งาม. (ป., ส.).
น. สถานที่ให้ความรื่นรมย์, สถานที่ให้ความบันเทิงใจ.
[รมมะเยด] (กลอน) ว. น่าบันเทิงใจ, น่าสนุก, พึงใจ, งาม.
ว. เร็ว, พลัน, ไว, ด่วน. (ป., ส.).
น. ส่วนที่ยื่นออกจากส่วนหลักของอวัยวะของสิ่งมีชีวิต เช่น หนวดของแมลง ครีบปลา แขน ขา. (อ. appendage).
น. ชื่อไผ่ชนิด Thyrsostachys siamensis Gamble ในวงศ์ Gramineaeขึ้นเป็นกอ ลําเล็กยาวเรียว ไม่มีหนาม.
น. ช่อ (ใช้แก่ข้าว); ลักษณนาม เช่น ข้าวรวงหนึ่ง ข้าว ๒ รวง.